Üstümde Kırışan Toprak
Mustafa Özbilge
Yayın:
Güncelleme:
Niyetlenmiş suda süzülür
Ambalaj artıklarından sıyrılan toprak.
Onu gündüze karmaktaydı melekler,
Renklendirmek için güneşin alnında kat kat.
Sonra gelen bir misafirin yüzsuyu hürmetine,
Yalnız kalmasın hürmetine…
Yağmur yağar, gök de çatırdardı.
Ey niyetim!
Yüzünden okunan bin bereket!
Bak ki ambalaj artıklarından arta kalan bedenim
Pul pul dökülüyor gecenin koynunda.
Onu son kez yıka.
Toprak,
Çünkü üstümde gittikçe kırışıyor.
