Taraklı Sevdası Bu ; Başka Şey Değil

Mustafa İŞCAN

2013 Yılının ekim aylarında  43 yıl ayrı kaldığım Taraklı ile ikinci buluşmalarım başlamıştı. Taraklı'nın en önemli problemlerinden olan Tavuk çiftliklerinin artıklarının çevreye verdiği zararları enerji üreterek bertaraf edecek enerji tesislerinin kurulumu ile ilgili  Belediye Başkanımız sevgili Büyüğüm Tacettin Özkaraman ile görüşmelerle başlamıştı.

Daha sonra bu tesislerin kurulumu ile ile ilgili bölgemizde kurulmakta olan Termal Tesislerinden gelen teklif ile Taraklı benim artık doğduğum yerin dışında doyduğum yerde olmaya başlamıştı. 

Böylece Taraklı artık benim yaşadığım yer olmuştu. Doğduğum yere hizmet etmek de benim için ahde vefa olmuştu. Bu  duygu ile Taraklı'nın tanıtımında önemli yere sahip Taraklı Yerel kültür Derneğinde başta başkanımız olmak üzere bütün üye arkadaşlar ile çok güzel çalışmalara başladık.  Fuar tanıtımlarından televizyon çekimlerine kadar  her koşulda istediğimiz Taraklı'nın kazanması meskun tarihini yenmesi idi. 

Evet Belediye Başkanımız  ile ender sayıda ilçeye verilen Slow City ve EDEN Seçkin Kentler Birliği üyesi  markaları alınmıştı fakat daha işin çok başındaydık.  Taraklımıza gelen misafirlere posterlerdeki Taraklı'yı değil yaşanan Taraklı'yı anlatmak zorundaydık.  Onları sadece güleryüzümüz ile değil  hizmetimiz ile de mutlu etmeliydik. 

Bu amaçla daha önce yaşadığım yerlerdeki tecrübelerim ile ve arkadaşlarımın arzusu ile Taraklı için çok güzel projeler ortaya koyduk.  Taraklı'da üretilen yöresel ürünlerden tutun da çevre projelerine hatta Kültür Evinin yaşanan müze haline getirilmesine kadar bir sürü proje .

Ama malesef bizim bu çalışmalarımız sanki yerel yönetime muhalefet olarak düşünüldü. Adeta yaptıklarımız yok sayıldı.  Sadece herkes köşesinden ve de makamından  ya da park'daki kestane ağaçının  altında  laf ebeliği yaparak bunların altında bir amacımız olduğunu düşündü.  Ne kadar yazık . Oysa biz sadece Taraklı sevdalısı idik. 

Hatta bu yaptıklarımız birilerini o kadar rahatsız etti ki  Termal Tesisdeki görevime son verildi.  Amaç beni Taraklı'dan kaçırtmak'tı.  Ama benim arzum doğduğum bu yerde hizmet etmek istiyordum. "Sırrıların torunu geldi , arkadaşları ile Taraklı'da güzel işler yapmak için caba gösteriyorlar"  demeleri ve takdir etmelerini bekliyordum. 

Bundan dolayı yaklaşık  bir sene daha Taraklı'da oturarak  mücadeleye devam ettim. Çünkü ben kendime söz vermiştim. Mücadeleden yılmayacaktım. 

Malesef Taraklı'daki maçımın  ilk yarısı bitti. Bu  yarıda insanların sadece konuştuklarını gördüm.  Öldükten sonra  her ülkenin cehennem kazanın başında zebaniler olurmuş, yukarı çıkanı aşağıya çekermiş  ama bakmışlarki  bir kazanın başında hiç zebani yok.  Neden demişler. Çünkü bu Türklerin kazanı.  Onlara gerek yok. Demişler.  Bizim Taraklı'da da öyle. Dişarıya karşı  gösterdiğimiz hoşgörü ve misafirseverliği neden birbirimize gösteremediğimizi ve riyakarlığımızı gördüm. 

Bir yandan Taraklı bozulmasın sadece Taraklıların olsun Manav kalsın istiyoruz ama diğer taraftan çoğulcu katılıma gelince hiç birimiz ortada olmuyoruz. Yarın Taraklı yabancılaştığında  o zaman Ankara caddesinde selam verecek kimse kalmadığında  halimiz ne olacak. 

Şimdi maçın devre arası.  Kuzey Irak Erbilde bulunan büyük  bir enerji santralının  alt yüklenicisinin şantiye müdürü  olarak  tekrar mesleğime dönmek zorunda kaldım.  Sonuçta yılların mühendislik tecrübelerini  yine insanlığa vermek zorundaydım. 

Allah nasip ederse bu maçın ikinci yarısı olacak.  Taraklı sevdam ile gönül verdiğim  Taraklı yerel kültür Derneği üyesi olarak arkadaşlarım ile Taraklı'nın kazanması için çalışacağım.

 Kaplumbağa bir gün Mekkeye gidiyormuş . 

 Bunu gören Kaplan sormuş .  

-Ya  kaplumbağa  nereye gidiyorsun demiş .

Kaplumbağa da Mekkeye gidiyorum demiş. 

Bunun üzerine kaplan  bu hızla mı demiş. 

Kurbağa da bunun üzerine şöyle demiş:

Varamasam da yolundayım  ya demiş. 

Bizim de kaplumbağa misali  Taraklımıza hizmet edemesek de uğrunda  çaba gösterdik ya. 

Sonuç ta; Allah nasip ederse  ilahi emir geldiğinde yaradanım çağırdığında ,  Kurşunlu Camii musalla taşına konulduğumda  Alaattin Hocam  sorduğunda bu kulunu nasıl bilirdiniz dediğinde ;

Dostlarım,   arkadaşlarım  namazıma katılan herkesden  " iyi bilirdik , Hakkımızı helal ediyoruz buna şehadet ederiz "  kelamını alabilirsem  ne mutlu bana. 

Allah hepinizden razı olsun. 

Daha güzel bir Taraklı'da inşallah görüşmek üzere ...