Oğluma Mektup
Dr. Dursun Bostancı
Bugün kendim için yazayım istedim.
Böyle bir hakkım olsun artık diye düşündüm.
Yıllardır Adapazarı’ndayız.
Tanımayan olduğu gibi tanıyanımız da çoktur.
Çocuklarımızı burada büyüttük.
Kamu hizmeti vermeye çalıştık.
Muayenehane çalıştırdık.
***
Evlatlarım da baba mesleğini seçtiler.
Birini ebediyete uğurladık.
Oğlum ise zorunlu hizmetinden sonra
Yaklaşık 5 yıldır Araştırma hastanesinde.
Şimdi yardımcı doçent.
İnşallah bir yıla kalmaz
Değerli hocalarının da takdiriyle doçent olur.
***
Sakarya’ya ilk geldiğinde, “ Dr. Dursun beyin oğlu” diyorlardı.
Biz,vakti geldi artık deyip meslekten ayrıldık.
Son zamanlarda vatandaşın hitabının değiştiğini fark ettim.
Oğlumla birlikte gördüklerinde
Artık ben “Dr. Dursun “ değilim.
“Dr. Sühha beyin babası” oldum.
İşte bir evladın kendi gayretiyle bir yerlere gelmesi,
Filanın oğlu değil de kendi adıyla anılmaya başlaması
Bir baba için büyük bahtiyarlık.
Bu Pazar günü yaşadım.
Duygulandım.
Ama evlada hissettirmemeye çalıştım.
Böyle bir yazı ona sürpriz olsun deyip,
Bu güzel duyguları da paylaşmak istedim.
Mutlaka benim gibi aynı duyguları yaşayanlar vardır.
Ben ilk olarak yaşadım.
Rabbimden her babaya böyle güzel duygular yaşatmasını,
Hayırlı evlatlar yetiştirmelerini diliyorum.
Yolun açık olsun evladım.
Allah seni kötülüklerden korusun.
Rabbimden niyazımdır evladın da seni bahtiyar etsin.
#
