Az Laf Çok İş

M. Ali ÇINAR

Gelişen ve değişen dünyaya ayak uydurmaya çalışalım. Belki zor ama bir yerden başlamak gerekir. Birbirimize laf yetiştirmekten başka bir iş yapmıyoruz. Törenler gün kutlamaları tatiller vs. zamanımızı alıp gidiyor. Acilen çözülmesi gereken işlerimiz var. Vatandaş beklemekte. Ha bugün ha yarın bir türlü çözülmüyor nedense. İş başına gelmeden vaatler bol sanki her yer güllük gülistanlık olacak bekle baharı umut dünyası. Bu kaçıncı bahar saydınız mı? Ömürler tükeniyor olması gerekenler bir türlü olmuyor. Kafa yormuyor sayın yetkililer. İşleri rahat. Makamlar düzgün, ama halk üzgün. Sizler birbirilerinizi ağırlamaya devam edin. Vatandaş hizmetkârınız. Yiyin için israf etmeyin. Böyle sofraları dünyanın neresinde bulacaksınız. Yemek yarışmaları iftarlar vs. aç doğrar tok yermiş…

Dünyanın hiçbir ülkesi bizimle lafla yarışamaz. Böyle bir yarışma(!) neden düzenlenmiyor. Bakın o zaman nasıl birinci oluruz. Ödülde alırız. Mutluluktan göklerde uçarız. Dünya ilim yarışması yaparken bizler kilim yarışması yapıyoruz. Buda bize özgü bir şey. 
Maalesef sorunları torunlara bırakarak onlarda torunlarına devrederek dünya hayatımızı tamamlamış oluruz. Nasıl bilirsiniz iyi biliriz deriz. Ve cennete göndeririz kabir sualini de tam vererek. İşte bizim dünyamız bu. El üretir biz tüketiriz. Besmelesiz yapılan araçları besmeleyle çalıştırır yolumuza gideriz. Çok tövbe eder hiç tutmayız. Kandiller ne güne dursun bir gecede tümünü affettirebiliriz. Olmadı bir umre birde haç yaptık mı değme keyfimize. Ölülerimizin ardından mevlit okutur derin bir hocanın derin bir duasıyla işi tamamlarız Dünyayı da kazandık öbür dünyayı da. Haram helal ver Allah’ım bu kulların yer Allah’ım. İşte bizim hayat düsturumuz. 

Sonuç olarak şöyle bitirelim. Biz Müslümanız, aklımızı ilme bilme değil menfaatimiz ve çıkarlarımız için çoook güzel kullanan fukaralık edebiyatını çok iyi yapan ama fukaraya el uzatmayan, kendinden başkasını düşünmeyen, akrabalarından uzak olan ve yandaşlarından başkasına bakmayan bir toplum olduk. Her dönem yalakaların dönemi oluyor. Çakallara gün doğuyor. Mazlumlar ve hayatı doğru yaşamaya çalışanlar maalesef her zaman zor durumda kalıyor. 
Yine de üzülmeyelim bunlarda geçer. Biz hayatı doğru yaşamaya devam edelim çünkü bu dünya bu dünyadan ibaret değildir. İnancımız tam; geçsin bakalım zaman, kim haklı kim haksız çıkacak ortaya o zaman…

Kalın sağlıcakla.