Şair Ve Şiir

TARAKLIYA…

Gözden ırak olsan da gönüldesin, dildesin
Düşlerimi süsleyen en şahane beldesin
Bütün güzelliklerin kaynağı sanki sende
Herkes seni tanısın, herkes sana “gül” desin.

Her şeyin şifre olduğu bir dönem doğal olarak şifre düşmanları nı, şifre kırıcıları nı, bitmek tükenmek bilmeyen hacker saldırılarını oluşturacaktı. İşte sizlere etkileyici bir örnek: Hacker dünyasının bir efsane adamı varmış. Kevin Mitnick’miş bu. Yirmi yıla yakın zamandır şifre korsanlığı yapıyormuş. 17 yaşındayken başlamış bu işe ve çetesini kurmuş. Çetesiyle birlikte bir telefon şirketinin merkezine girmeyi ve şifreleri çalmayı başarmış. Hapse mahkum olmuş, şartlı salıverilmiş, ama işine devam etmiş. Arabasının plakası Hacker X, bilgisayar şifresi ise Akbaba imiş bu adamın. CIA’ya meydan okuyan film kahramanlarını asla unutmadığı içindir ki, en son olarak da 1995’de tutuklanmış. Motorola, Sun, Nokia kim var kim yok hepsini hack etmiş çünkü. Birde ibret cezası verilmiş kendisine: Üç yıl süre ile bilgisayar ve telefon başta olmak üzere kablosuz aletlere el sürmesi yasak.

Şöyle demiş psikologu: “Bilgisayara, karşı cinse duyulan benzer bir arzu duyuyor.”

Değerli okuyucularım psikoloğun müthiş teşhisi, akla şair-şiir ilişkisini getiriveriyor. Ondan önce de kağıt-kalem ilişkisini. Bu arzuyla mı bakıyorlar birbirlerine, sokuluyorlar? Kağıdın dolmuşluğu, şiirin bitmişliği (Af buyurun biraz ekstra bir örnek olacak ama) sevişmenin doruğu mu yoksa, boşalma anı mı? İyi şiir, şairin karşı cinse duyduğu önlenemez arzu zamanlarında mı çıkıyor ortaya? Bu büyük tutku, bu arzu zamanları; sözcüklerle sevişme isteği. Bilgisayar dünyasının diliyle konuşacak olursak şair bir hacker midir; şiir ise ondaki şifreyi çözme heyecanı mı? Öyle olsa gerek. Ev ödevi yapar gibi değil, “yazmasam çıldıracaktım” mukabilinden bir yazma biçimi: Şair ve şiir sözcüklerin tenine dokunmak, onları öpmek, koklamak ve doruğa tırmanışı gerçekleştirmek.

Buradan bakıldığında sapkınlıktır şairlik. Yoksa insan iki sözcüğün buluşmasından ya da ayrışmasından böylesine tuhaf bir heyecan duyabilir mi? Acı çeker ya da zevk alabilir mi? Buna da şiir adını verir mi?