Yolculuk

Abdurrahman ZEYNAL

Kainat'ın yaratılmasıyla başlayan Kıyamete kadar devam edecek muazzam bir olaylar silsilesidir. 

Birleşme, ayrılma, ışık, yıldız, gezegen olmadır. Yanardağ, volkan, dere, çay ırmak olup okyanusa kavuşmaktır.

Yer yüzünün düzenlenmesi, hazır hale getirilmesi ve misafirini beklemesidir.
Yolculuk büyük yaratıklar, dev ormanlar ve İnsan oğlunun, Hz Ademin yer yüzünde görülmesidir.

Yolculuk zaman, mekân, coğrafya derken Habil ile Kabilin mücadelesinin seyridir.
Yolculuk Hz. Muhammed'in (A.S.A) tebliğiyle başlayan on dört asırdır devam eden, inişli çıkışlı Müslümanların fotoğraf filmine akseden hatıralarının dünü, bugünü ve yarınıdır.
Yolculuk binlerce yıldan beri devam eden hak ile batılın, iyi ile güzelin, adalet ile adaletsizliğin kol gezdiği, bazen sevinç, bazen acı olaylar sonunda akan göz yaşlarının sanal alemdeki yansımasıdır.

Yolculuk, Yunan destanlarında kavgaların, Oğuz kağan destanlarında yiğitliğin, Battal Gazi hikayelerinde hayatın daha üst bir medeniyet tasavvuru için hiçe sayılmasıdır.
Yolculuk, Bacıyan-ı Rum, Gaziyan-ı Rum, ve Ahiyan-ı Rum ismini almış, adsız kahramanların Anadolu'yu Türkleştirmesi, İslamlaştırması ve vatan yapmasıdır.
 Yolculuk, Malazgirt, Çaldıran, Mercidabık, Preveze, Mohoç'ta Türkün yükselişi, Çanakkale, Sakarya'da yedi düvelin durdurulduğu, Başkomutanlık meydan savaşında düşmanın yok edildiği serüvendir.

Yolculuk, insanın ana rahmine düşmesiyle başlayan, dünyanın havasını teneffüs etmesiyle devam eden bir ömürdür.

Sevinçtir, tatlılıktır, yerine göre acı ve ıstıraptır. Sevdiklerine kavuşmak, muhabbet etmek, hayatın güzelliklerini paylaşabilmektir. 
Yolculuk, hayatta sevdiklerini, canlarını gözlerinin önünde kaybetmek, kara toprağa gömmek, göz yaşlarını akıtmak, belki sonsuza dek bir daha görememektir.
Yolculuk, elemdir, kederdir, hastalıktır, sevdiklerinden uzaklaşmak veya sevdiklerine yaklaşmaktır.

Yolculuk; mekân değiştirmek, şehir değiştirmek, ülke değiştirmek, ıssız bir adada tek başına kalmaktır.
Yolculuk; sonsuz mutluluğu yakalamak için 'O' uğurda hayatın bütünlüğünü harcamaktır.
Yolculuk son noktada sonsuz rahmet, sonsuz merhamet sahibinin cemalini ötelerden ötede görebilmektir.

Ne mutlu yolculuğun şuuruna erenlere.