Bu Akşam İçimde Hüzün Var

Ne Zaman Bu Şehre Yağmur Yağsa

Yorgun gözlerimden hicran dökülür
Ne zaman bu şehre bir yağmur yağsa
Ümidim tükenir, boynum bükülür
Ne zaman bu şehre bir yağmur yağsa.

Yine başım gibi dumanlı dağlar
Sensizlik elimi, kolumu bağlar
İlkbahar, sonbahar benimle ağlar
Ne zaman bu şehre bir yağmur yağsa.

Ne kapım çalınır, ne bir dost arar
Gözlerim hep sıla hayali kurar
İçimi yalnızlık korkusu sarar
Ne zaman bu şehre bir yağmur yağsa.

Aklıma ayrılık sözlerin gelir
Camlardaki dudak izlerin gelir
Bana ağlar bakan gözlerin gelir
Ne zaman bu şehre bir yağmur yağsa.

Ufuk ŞEN

"Bu akşam içimde hüzün var" diye başlıyor Sayın Coşkun SABAH'ın Kürdi makamındaki şarkısı, ve;
"Gözümde canlandı anılar
Gönlümde dinmiyor arzular
Kavuşmak istiyorum, sarılmak istiyorum
Sensiz geçmiyor bu akşamlar..." Diyede devam ediyor. Lise yıllarımızda dillerimizden düşürmediğimiz bir şarkıydı. Bu akşam aklıma geliverdi birden. Eski fotofraflara bakınca mazideki günlerim bir sinema şeridi gibi gözümün önünden akıp geçiverdi. Yıllar sonra anarken "ne güzel günlerdi" dedirtircesine dolu dolu yaşadığımız toz pembe yıllar. Taraklının her karesinde bir tanıdık yüz var ve benim için her tanıdık yüzde bir hatıra vardır.

Hele birde bu akşam'ın ilerleyen saatlerinde, uzun zamandır görmediğim, sadece internette görüşebildiğim bir kaç arkadaşımla yine geleneği bozmadan internette geçmiş günleri anınca, kehribar sarısı gibi o güzel günler gözümde canlanıverdi. Evet her şey sarı, her yer sarı kayısı, yer sarı, ayva sarı ve Taraklıyı çepeçevre saran Taraklı dağları.
Taraklıya ait bir başka haber sitesinde canlı yayın başlamış. Sizler, umutla bilgisayarınızın başına oturup, canlı yayına bağlandığınızda belki bir tanıdığınızı görmek arzusuyla tutuşacaksınız. Ama ben öyle değil. Çünkü bana ait insanlar bu dünyadan göçüp gittiler. Belki yaşasalardı cep telefonomuzu bir kere çaldırıp, "Ben kameranın ordan geçip el sallayacağım" diye çağrı bırakırlardı, bizlerde onları dünya gözüyle görüp rahatlardık. Ama ben bu mutluluğu tadamıyacağım. Onun için bu akşam içimde hüzün var.

Bu akşam içimde hüzün var; Çünkü sevdiklerimiz, en azından bir merhaba dediğimiz insanlar birer birer göçtüler aramızdan. Orta çarşıya girdiğimizde bir bayram havası yaşardık. Topuz İsmail abinin hepimizi titreten sesi, Saraç kadir amcanın demli çayı, birbirlerine güvenen esnafın dükkanlarını açık bırakıp Camiye veya hatta ve hatta Adapazarına gitmeleri. Bayram Abide rahmetlik oldu İzzet Mehmet Amcada, Semerci Hasan amca, Sobacı Mustafa amca. Sahi neydi o aşağı çarşının sessizliği? Bir dönem ikbal yıllarında en renkli günlerini yaşayan aşağı çarşıya sanki hayat, gerçeklerini bir tespih tanesi gibi ipten kopup yüzüne yüzüne vuruyordu.

Dedim ya bu akşam içimde hüzün var. Hadi gelin şarkının finalini birlikte söyleyelim.
"Benden uzak durma ne olur
Bu kalbi sensiz taşıyamam
Artık benim olmasan bile
Seni görmeden yaşayamam,
Yüzünü görmeliyim, sesini duymalıyım,
Anıları yaşamalıyım.
Anılar şimdi gözümde canlandılar.
Beni bu hallere koydular
Bu akşam içimde hüzün var.