Hasan'a Mektup 2

Her gün bir taşı düşen, her gün sıvası dökülen ve her yıl duvarı yıkılan gönül evi...
Hatıralar viranesinde bekleyen çaresiz bir garip...
Dönüşü olmayan yolculuğa çıkan dostları uğurlamak bile bile .. azalan aşina simalar ve çoğalan acılar demeti.
Umut dağlarının arkasındaki ürkek ceylan. Dağlar bir değil, beş değil. Her dağın arkasında bir başka dağ.Ceylanı yakalamak o kadar zor ki..
Hayal aleminin dipsiz ve karanlık kuyusunda dolaş babam dolaş. Ne yol bulabilirsin ne de ışık.
Yazarsın anlatamazsın. Düşünürsün yanarsın. Yaşamak budur işte..

Onun için bak dinle Hasan...
 
Çok oku, çok düşün, çok şeyler anla
Aha bu mektubu alınca Hasan
Manalar iplikten incedir amma,
Kelimeler biraz kalınca Hasan.

Gene ağzımı açmıyor bıçak,
Huzur size ömür.. Dert salkım saçak.
Oyuna kalkıyor binlerce köçek,
Batıdan bir hava çalınca Hasan.
 
Kök saldı bahçede ayrık otları,
Yemler pay edildi, sattık atları.
Biz kovalım derken baştan bitleri,
Sülükler yapıştı, kulunca Hasan.

Süt dolu güğümü çalarız taşa,
Kutsal görevimiz"Sağol çok yaşa"!
Mülkte hakikatı aramak boşa,
Tüm suçlular güçlü olunca Hasan.

Derisini yüzdük demokrasinin,
İşi iştir imtiyazlı asinin,
Hakikatte vahşi, sözde"vasinin"
Dört nala gidilir yolunca Hasan.

Canım Hürriyeti koydunsa ara,
Ekmek yalınayak kaçtı dağlara,
Çevremize küsmüş kardeşlik var ya,
Haber ver, izini bulunca Hasan.

Soysuzlar taş atar mukaddesatına,
Karşı duramazsak bizdedir hata,
Tahammül teşviktir, böyle hayata,
Öl..İnsan küçülmez ölünce Hasan.

A.KARAKOÇ