O Defter

Mustafa Özbilge

O defter,
Kapanmadı beyler!
Kapanmayacak…
Hergün yüzünüze çarpa çarpa,
Uyandıracak sizi,
Kuş tüyü yataklarınızdan.
Külfetli sofralarda,
Paylaşılmayan lokmadan,
Yaptıklarınızdan
Ve yapmadıklarınızdan
Hesaba çekecek
O defter.
***
Öyle kolay değil,
Onlar güçlüydü,
Diyerek sıvışmak.
Siz değil misiniz,
Yirmi kişinin
İki yüze,
Galebe çalacağına,
Az bir topluluğun
Muzafferiyetine,
Çoğa karşı inanan
Değil misiniz?
***
Siz petrol-enerji zincirinin
Altın halkaları,
Kazanın!
Qardaşlarınızla
Altmış bin insanın
Parçalanmış cesedi orada yatarken
Uçurun!
Dünyaya parmak ısırtan festivallerde
Tayyarelerinizi,
Süleyman’ın cinleriyle
Yarıştırın!
***
Sonra…
***
Sonrası yok bu filmin beyler,
Çoğu öldü kahramanların.
Ölüleri diriltecek değilsiniz ya!
Molozların arasında, dozerlerle
Akdeniz’e dökülecek kalanlar.
***
Dilimin ucuna geliyor, ama…
Yok, diyorum,
Değildir o kadar…
Hani şu hafriyat,
İhale işleri…
***
Bu defa kötü tosladınız beyler,
Sermayenizde boğuldunuz.
O defterde yazılanlar,
Kapanmaz bir yara olarak
Kalacak sıfatınızda.
***
Melek şahit,
Solunuzda.