Nasıl Bakarsan Öyle Görürsün

*
Bu deprem kuşağındaki ilde yaşadığımıza göre, hiç tanımadığımız ve tanışmadığımız birisi, göçük altında kaldığımızda bize yardım için elini uzatabilir.

*
‘Orada kimse yok mu?’ diye bağırdığımızda, uzanan el, normal zamanlarda hiç yüzüne bakmadığımız veya hiç sevmediğimiz, hatta düşmanlık bile duyduğumuz birinin eli olabilir.

*
‘Orada biri var mı ?’ diye bağırıp, bütün gücünüzle kurtarmaya çalıştığımız bir çok insan, bugün sizi tanımadan yanınızdan geçip gidebilir.

*
Depremin o ilk saatlerinde, bizim, bizden başka kimsemiz yoktu.

Yardıma koşan insanlar, hiç bir ayrım yapmadan, yıkılmak üzere olan binalara dalarak, yardıma muhtaç insanları kurtarmaya çalışıyordu.

*
En kötü günümüzde bu halk kardeş oldu, akraba oldu, bir lokma ekmeğini, ufacık çadırını paylaştı.

Peki bu insanların başına bu felaketin gelme ihtimali diğer illere göre çok çok fazla olduğuna göre nasıl olurda birbirimize düşmanca tavır içinde olabiliriz.

*
Bu şehirde yaşayan hiç kimsenin birbirini aldatmaya, birbirinin işini yapmamaya, duyguları ile oynamaya, manevi değerlerine saygısızlık etmeye, linç etmeye hakkı olmamalıdır.

*
Bu duruş SAKARYA halkı kültürü olarak kabul edilmeli, sonradan gelenlere de öğretilmelidir.

*
Bu şehirde yaşamak kolay değildir. Mertlik ister, saygı ister, dürüstlük ister, insan ve memleket sevgisi ister.

*
Kırmak istediğin kalbe, kesmek istediğin ele yarın ihtiyacın olabilir. Bunu hak etmek için normal zamanlarda ki davranışlarımızın muhasebesini sık sık yapmakta fayda var.

*
Sevgi ile baktığın her canlı size aynı ölçüde sevgi ile bakar.