Uzar Yollar
Bir yoldur hayat, anne karnında başlayıp mezarda biten. İnsan bir kez bu yola çıktı mı sonuna kadar gitmek zorundadır. Yol bellidir, zaman bellidir, gidiş bellidir; sadece gidiş, dönüşü yoktur o yolun, yol başlar ve biter. Yola çıkışımın yirminci yıllarıydı sana rastladığım; ilk yanılışım, ilk yenilişim… Seni gördüğüm an zaman firar etti, mekân soyutlaştı. Yitik bir şehrin gecekondu semtinin yalnızlığında buldum seni. İşte, işte o gün yollar uzamaya başladı. Uçurumlar derinleşti. Ben kaybetme korkusunu ilk o gün yaşadım. Seni kaybetme korkusuyla yollar bir kez daha uzadı gözümde…
Birden bütün yollarımın sana çıktığını fark ettim. Bütün yolların başı ve sonu sendin artık ve ben bütün biletleri sana alıyordum sadece gidiş... Dönüşü olmayan yolculuklara çıkıyordum sende. Sonunu, sonumu bile bile… Anlam kazanmıştı yollar artık. Her sokağın her caddenin bir anlamı vardı bende. O virane gönül şehrinin yitik sokakları, ayaz sevdaları bile anlam kazanmıştı. Artık yollar uzuyor uzadıkça keyif veriyordu. Yolların güzelliğini seninle fark ettim. Sana yazdığım şiirleri dinliyordum, zihnimin taş plağından. Bu yolda yürümenin, yorulmanın hazzına varıp sende veriyordum bütün molaları, sende dinleniyordum. Dem tazeleyip sigara içerek…
Hayatın yoldaşını buldum artık diyordum. Yollar artık sana ulaşıyor engeller artık kolay aşılıyordu, artık hiçbir uzak, uzak değildi. Hiçbir zor, zor değildi; çünkü sonu hep sana çıkıyordu sonunda hep sen vardın yolların, bütün yollarım sana çıkıyordu… Ta ki o güne kadar, senin beni yolun ortasında çırılçıplak bırakıp yalnızlığa müebbet eylediğin zamana kadar… Yollar daraldı birden ve ne hazin ki yine uzadı yollar… Benimle alay ederek soruyordu yollar, nerede o? Bak işte o gitti sen yine yollara kaldın, yine senin yanında biz varız yine yollar… Durmak istedim yürümek istemiyor bir an önce yollar bitsin diyordum; ama nerde ve her yol artık çıkmaz sokak olmuştu… Sonu olmayan sonunda sensizlik olan… Ve ben hala yürüyorum…
Üzücü bir kazayla yolu son bulan Türk siyasetinin erdemli liderlerinden olan Muhsin YAZICIOĞLUNA Allah’ tan rahmet diliyorum. Mekânın Cennet olsun ‘REİS’…
#