Karasu Sivil İnisiyatif Kurulunun haberi Yok mu?

İnci ÖKTEN

Karasu’da yapılması düşünülen termik santralden sonra şimdi de, Karapınar köyü Ballıkaya mevkiinde “Taş Kırma Ocağı” açılması için başlatılan çalışmalar hızla ilerliyor.
 Bu bölgede daha önce de böyle bir çalışma başlatılmıştı. Ancak köy halkının o bölgede verdiği tepki nedeni ile durdurulmuştu. Karapınar köyü Muhtarı Zait Öztürk, şimdi yine Taş Kırma Ocağı’nın yapılması için ruhsat ve tüm işlemlerin hızla ilerlediğini söylüyor.

Bu bölgede “Taş Kırma Ocağı”nın açılması demek Karapınar Köyü ve Karasu’nun toz duman altında kalması demek. Mıcır kırma ocağındaki tozlar deniz rüzgârının da etkisi ile hızla yayılacak.
Bırakın sadece Karapınar Köyü’nü, bu taş ocağından Karasu da olumsuz etkilenecektir. Çünkü kurulma hazırlıkları yapılan Taş Kırma Ocağı, Karasu ve Karapınar köyünün tam ortasında kalıyor. Buradan uçan tozlar, bir Karasu’ya bir Karapınar’a savrulacak.
Karasu’nun bir Sivil İnisiyatif Yürütme Kurulu var. Sanırım onlar da bu işin ciddiyetini henüz idrak edemedi. Karasu’da yapılacak her olumsuz yatırım için defalarca, toplantı yapıp gerek sivil toplum örgütlerini gerekse ilgili kurumları uyaran Sivil İnisiyatif Kurulu’nun, bu olaydan haberi olmamış mı acaba?
 Yoksa oldu da, Karapınar bize 10 km uzakta bizi etkilemez diye mi düşünüp seslerini çıkarmadılar. 10 km çok uzak bir mesafe değil, üstelik bu bölge Karasu tarafına daha yakın. Bu mesafeyi daha da kısaltıyor. 5 km. ye kadar düşürüyor. Birlik içinde hareket eden Karasulular, kendilerine bağlı olan Karapınar köyüne yapılacak Taş Kırma Ocağı için neden hiçbir girişimde bulunup araştırma yapmadılar?
Köy Muhtarı ve azalarının kendi çabalarıyla engellemeye çalıştığı taş ocağı için önceki gün Vali Hüseyin Atak, o bölgede inceleme yaptı. Buraya basın mensupları da gelecekti, ancak Karasu’nun yeni Kaymakamı Murat Duru, “Sayın Valimiz, basının olmasını istemeyebilir” düşünceyle basının o bölgeye gelmesine izin vermemiş. Basın kapalı bir alanda istenmediği takdirde çekim yapma hakkına sahip değildir ama açık alanda istediğini çekme özgürlüğüne sahiptir.

Osman Akça Hepimizi üzdü

Meslek hayatımızda içinde gönlümüzde ayrı bir yeri olan kişiler mutlaka vardır. İşte bunlardan biri de gazetecilik yıllarıma ilk başladığım dönemlerde en çok haber yaptığım kurumlardan biri olan Sakarya Esnaf ve Sanatkârlar Kredi ve Kefalet Kooperatifi Başkanıydı Osman Akça’ydı.
Özellikle deprem sonrasında esnafın kredilerde yaşadığı sorunları sık sık dile getirir, faizlerin düşmesini isterdi. Sonunda istediği gibi de oldu. Esnaf, şehrin can suyu olduğu için bende hep gider, esnafın son durumu ile ilgili haber yapardım. En sevdiğim, saygı duyduğum başkanlar arasındaydı. Ne zaman gitsem habersiz dönmemişimdir.
 Nezaketi, saygınlığı ve misafirperverliğini hiç unutamam. Zaman zaman laf arasında ailesini de anlatırdı, yeni doğmuş torununu anlatırken ki heyecanı ve mutluluğu bambaşkaydı. Yakalandığı amansız hastalığını duyduğumda çok üzüldüm, inanamamıştım. Birkaç ay önce kendisini yolda gördüm, uzun zamandır da kendisini ziyaret etmediğim için çayını içmeye davet etti.
 O günden beri hep aklımda ama son kez gidip çayını içmek nasip olmadı. Hani insanın hayatında böyle pişmanlıkları vardır ya, işte benim de bu pişmanlığım oldu. Pazar günü izinli olduğumdan Adapazarı’nda değildim, pazartesi gazeteme gelip elime gazetemizi aldığımda Osman Akça’nın vefat haberini okudum. İnanamadım, tekrar tekrar okudum, donup kaldım ve bir türlü fırsat bulup çayını içmeye gidemediğim için kendime çok kızdım. Allah mekânını cennet etsin ve ailesine de büyük sabır versin.