İsyan
Erdoğan ISIR
Yatılı okuyan çocuklar ise her daim isyankâr olmuştur, ilk defa evlerinden ayrılmanın tadını çıkarmışlardır. Bende katılmak istedim onlara, yeri geldi isyankârda oldum, kimse benden beklemedi. Ama ben yaptım desem de sen değilsin dediler.
Arkadaşlarımı gecenin bir vakti okuldan kaçıran benim. Ben yaptım kaçış planını, olmaz dediler. Bendim sinemaya gidelim diye koca yatakhaneyi ayaklandıran. Ona da olmaz. Yakalandık veli ve yunus beye, hemen gidin okula geliyoruz dediler, bekledim gelmediler, gelsinler bağırsınlar ceza versinler ama hayır. Sabah okul sırasında ceza verecekler oda olmadı. O zaman yine ayarttım arkadaşları kestirdik saçlarımızı belki ceza yeriz diye, daltonlar gibi olmuştuk kel kafa ve şapkalar. Yine ben yemedim cezayı. Hemen o gün bizi örnek alıp tek tip giyenler ceza almıştı.
İsyan zamanım başlamıştı artık, ben isyan ediyor bir ceza alayım da isyan yüreğim daha pekişsin dedikçe, tam tersi her şey yoluna giriyordu. İsyan ettim, bir arkadaşımın işyerinde parasını vermiyorlar diye, tüm arkadaşlar ayrıldık işyerinden. Ertesi gün ise tanıdık müdür buyur bizim otelde başla dedi. Hatırladın mı emin cebeci senin için ayrılmıştık. Bense, sahilde diğer elamanları kışkırtıyorum diye kovulana kadar beklemiştim. Corci patronun ricası ile ayrılmıştım. Ertesi yılda Corci buyur burada çalış demişti. İsyan et mükâfatlan.
Uğur Mumcu’nun öldürüldüğü gün ise, ayrı bir sayfa açılmıştı yüreğimde, kelebeklerin sesini dinlemiş bende Uğur’um diye haykırmıştım. Ondan sonra sosyal demokratlık bedenime kazınmış, tavizsiz olmuştum. Yıllarım ise yollarda geçmişti, 13 yaşında isyankâr olursanız, her daim başkaldırırsanız, 40 yaşında yeter demenizi bekleyenleri yanıltmak için, sesinizi daha yükseltmeye gayret edersiniz, haksızlara tahammül edemezsiniz.
İsyan ediyorum, ben hiç hapis yatmadım, ben hiç karakolda gecemi geçirmedim. İsyanım bumuydu, sosyal demokratlık bumuydu, kavga ettim dayak yemedim, bağırdım laf işitmedim. Ben isyankârım, sosyal demokrat olan benim, Mustafa Kemal’in izinde yürüyen benim. Bize dikte edilenleri kabul etmeyende ben, o benim Erdoğan ısır. Neden mükâfatlandırmıyorsunuz beni. Bağırıyorum size, haykırıyorum. Ben Türk’üm,
Atatürkçüyüm, sosyal demokratım, dinim İslam, yol göstericim Hz Muhammet, baş tacım mukaddes kitabım Kuran. Ceza alacaksam ben almalıyım, benim yanıyor yüreğim vatan sevgisiyle, benim kalbim atıyor Atatürkçü lükle, ben duruyorum secdeye.
Yaşanası ülkemi yoldan çıkaranlara duyurulur, benden çok var bu ülkede, sizin işiniz zor. Biz küllerinden doğan toplumuz. Bizde Fatih Sultan Mehmetler, Mustafa Kemaller çok var. Bizde Anadolu yağız delikanlılarından, Egenin Efelerinden, Trakya nın gözü pek, Akdeniz in savaşçı ruhlu gencecik fidanlarından çok var. Boşuna umutlanmayın, bu ülkenin bekçileriyiz bizler. Yüreğimiz isyanla her daim dolu olsa da, isyanımız size, bizi kullanmak isteyenlere. Uğraşmayın çekil elinizi kutsal vatanımdan. İsyan ettirmeyin bizi.
