Ali Kitap Okuyordu
Mustafa Özbilge
Ali, sokakta, kitap okuyordu.
Kaldırım, ona minder oluyordu.
Üstünden, çocuklar zıplıyordu.
Yukarıda, yıldızlar oynuyordu.
Ali, oturmuş, kitap okuyordu.
Tinerciler, yanına çöküyordu.
Fahişeler, saçını okşuyordu.
Bir müzik, uzaktan duyuluyordu.
Baykuşun sesi, duyuluyordu.
Ali, oturmuş, kitap okuyordu.
Sayfalara, kelebekler yapışıyordu.
Kara kedi, ayaklarında dolanıyordu.
Bir kapak, kendini vuruyordu.
Bir korna, ısrarla sövüyordu.
Ali, oturmuş, kitap okuyordu.
Kan dolu bir yüz, yere damlıyordu.
Eski bir bina, alev alıyordu.
Çocukça bir meşin, camda patlıyordu.
Saygılar sevgiler, kapı yokluyordu.
Ali, oturmuş, kitap okuyordu.
Küçük beyazlık, pazara çıkıyordu.
Polis düdüğü, devriye atıyordu.
Pazarlık, yalın bir bıçak oluyordu.
Sokaklar, ambulans kokuyordu.
Ali, oturmuş, kitap okuyordu.
Ay, bulutun kenarından, seyrediyordu.
Martılar Haliç’ten sesleniyordu.
Rüzgar, yakasından içeri, meylediyordu.
Yanaklarından, yaşlar, seylediyordu.
Ali, oturmuş, koşulsuz, kitap okuyordu.
#
