Kadınım

Erdoğan ISIR

Aynı yağmur, aynı kiremitlerin üzerine tekrar yuva yapmaz. Kadınım ise kelimelerle anlatılmaz. Yunuslar aynı teknenin peşinden koşmaz ama sen hep aklımdan çıkmazsın. Kadınım sen, özgürlüksün, cumhuriyetsin benim için. Sen geleceksin, yarına bakabilmemin, güzellikler düşlememin gerçeğisin.

Kadınım, bir tanem, memleketim yoksuldur, sense zenginliğimsin. Prangalar vurulsa da ayaklarımıza, sen kadınım, cumhuriyet kadını sen geleceksin, dünyaya bakan ak yüzümsün. Yarınlar senin yoğurduğun hamurla şekillenecektir. Fırına sürdüğün ekmekle enerjisini bulacaktır. Senin fistanının rengiyle aydınlanacak bu dünya. Senin ellerine sürdüğün kınalarla boyayacak dört bir yanı yeşillere.
Kadınım, cumhuriyet kadınım, aşkım sana dilsizdir, sevgim ise sessizdir. Ama bilirim sen fırtınasındır içinde, Karadeniz dalgaları gibi döversin dört bir yanı, senin önünde eğilir teknelerin yelkenleri, senin için tornistan eder dümenleri. Sense gülücüklerinle dize getirirsin, dünyayı alabora edecek zamanı.

Kadınım, camekân arkasında değildir senin yerin, senin yerin benim yanımdır, senin yerin en öndür, senin yerin zirvedir, kimsenin ulaşamayacağı, kimsenin tırmanamayacağı, rüzgârın bol olduğu, kimsenin durmaya cesaret edemeyeceği göğün yüksek katıdır.
Cumhuriyet kadını, sandukana sakladığın savaş giysini çıkar, giy üstüne, ben Türk anasıyım de, ben Türk geliniyim de, ben cumhuriyet kızıyım de. Giy o elbiseyi, bizi sürükle özlediğimiz özgürlüğe. Ey kadınım düş yollara, eyy anam düş patikalara, bir sen kaldın. Ey Türk kadını, cumhuriyeti bize nasıl kazandırdıysan sırtında taşıdığın mermilerle, şimdide bizi kurtar, cumhuriyetine sahip çık kadınım.

Kadınım, geleceğim, dünyaya bakan yüzüm, geleceği aradığım kara gözlüm, ben yanayım senin gözlerinde, sende dünyayı yak, beni onların karşısında ezme, bizi gâvura diz çöktürme, bizleri düşmanların boyunduruğuna sokma. Kadınım kalk ayağa, ben buradayım de, hürriyet kadar aydınlığa götür beni. Kadınım, tek sen kaldın kurtar beniii, sevgilimmm.