Susma Konuş Benimle
Nurcan BİNGÖL
yürek daim kalem olsa neler yazar bilirmisin
unutur konuşmayı dil konuşmaz susar kelimeler
hasrettir süretine her türlü hece
ama geç vakit dokunmaz yüreğe kimse
sen benimle paylaşamaz oldun sus dilin
bense kalemimle meşk ettim tüm gece
dokunur yüreğe azap melekleri
acıtır düşünceler umarsızca serilince
bilmezsin küser inceden kalemim gidince elimden
farkındamızın elindeki hazinenin bilmem
sormadım darda kalan yürek ateşime
kimseyi layık görmedi senin yerine
sevmek aşk ile dokunursa yinede
ilk ve tek bakar gözler
senden yana gizlediği yere
ömrümde gördüğüm ilk ve teksin
sersem yüreğim bir daha nasıl sevsin
gitmeler olacaktır hayat bu kısmet bilmelisin
ben artık pelur kağıtlarına bıraktım aşkı
iliştirdim ataçların ucunda kalbime mühürledim
senden başkasına kapattı kapılarını
sonsuza dek sevinmelisin
gecenin köründe sensizlik düştü elimdeki kalemime sorma nedenini…
#
