EVET mi - HAYIR mı ? (alt yorumuyla)

Ali Haluk PEKTAŞ

 EVET Mİ - HAYIR MI ?

Bir zamanlar ünlü bir şovmenimiz vardı , Erkan Yolaç.Şimdiki kadar oyun eğlence ve şovmenlerin olmadığı dönemde.Bir oyun ve yarışma programı yapardı hemen herkesin zevkle dinlediği,seyrettiği.Evet-hayır yarışması.Oyunun kuralı basit,Erkan Yolaç'ın bir sürü konuşma ve sorularına belli süre içinde, evet –hayır diye cevap vermemek.Evet veya hayır diye cevap verdiğinde yarışmacı, Erkan Yolaç olduğu yerde zıplayarak galibiyetini ve sevincini ifade ederdi.

Bugün anayasa oylaması adına yapılacak olan referandum, bir Erkan Yolaç klasiğinin günümüz siyasi versiyonu haline geldi adeta.Bir kesim evet,bir kesim hayır dedirtmek için yarışıyor bu oyunda.

Genelde halk olarak (buna siyasetçilerimizin de büyük çoğunluğu dahil) siyasi ergenliğimizi tamamlayamadığımız için hala oy(un)dan öteye geçemedik…Oysa referandum,halkın bir konudaki görüşünün oylanması, tercihinin hakim kılınmasıdır.Lakin bu tercihi yapacak olanlar kendi hür iradelerini kullanma bilincine,kullanabilme yetisine sahip mi ? Bu sorumu halkımıza hakaret gibi algılayanlar da olabilir ama düşüncemiz bu değil tabii.Ama görülen bir hakikat var ortada.

Meşhur 12 Eylül anayasasını oylarken de yüzde doksan bir- evet-le kabul etmiş ve hatta ustaca bir cambazlıkla araya sıkıştırılan cumhur başkanı seçimini de onaylamıştık farkında olmadan.O günlerde, terör bezginliğinden kurtulalım da ne olursa olsun iyidir motivasyonu halkın görüşünü bir noktaya yönlendirmiş,demokrasiye vurulan prangaları toplum düşünmeden umurunda olmadan iştiyakla onaylamıştı.Zaten azınlık bir kesim dışında, bunu düşünen de yok bugün olduğu gibi…

Siyasi ergenlik dönemini geçemediğimiz bu günümüzde de, siyasi muhalefet anlayışı “köktencilik” anlayışı ile her şeyiyle ret ve karşı olma kronik hastalığı haline dönüşmüş,önemli olan doğrular yanlışlar değil karşımda olanı toptan ret etme olarak devam eder hale gelmiştir.Bu hal siyasi( sözde liderlerin) de,halkı kolay yönlendirme adına işine gelmekte, kendi siyasi kazanımlarını ülke ve toplum menfaatine tercih etmektedirler.

Bugün,CHP,MHP,BDP gibi her biri ayrı bir görüşün ve hatta birbiri ile hiç yakınlığı olması mümkün olmayan partileri bir safta toplayan nedir ? Bunlara( eğer partisinin başında olsaydı )sayın Erbakan da dahil olurdu kanımca.Çünkü geçmişte benzer bir olayda sebep bulmada çok zorlansa da hayır demişti.Yani muhalefet olmanın gereği !.. önce hayır denir sonra bunu meşru gösterme adına (kendilerinin de gönülden inanmadıkları) sebepler aranır.

Dokunulmaz hale getirilmiş kurumlarımız var.İç içe birkaç kale ile muhafaza altına alınmış,yargı ve askeriye.Bu kurumlar devlet içinde devlettir.Korundukları kavram zırhlarını delmek zorken kaleleri fethetmek daha da zor demokrasi adına.Yargının bağımsızlığı sanki varmış gibi sığınılan bir kalkan.Benim yaşadığım tarih dönemi içinde 1960 da bir iktidar “adalet mülkün temelidir” yazısının altında idam edilirken hukuk da idam edildi ve bu güne kadar da devam etmekte.Alemin gözü önünde meydana gelen Şemdinli olayını soruşturan savcı,soruşturmanın ucunu günün Genel Kurmay Başkanına dayandırınca HSYK tarafından linç edildi ve mesleğinden oldu.Susurluk davası ilginç ! zavallı iki polise ihale edildi. TSK güvencemiz ve varlık sebebimiz.Lakin hiçbir harcama ve uygulaması milli irade tarafından denetlenemeyen bir kurum.Binlerce ordu mensubu her yıl YAŞ kararlarıyla saf dışı bırakılırken hiçbir hukuki hak ve sorgulamanın yapılamaması bugün diktatörlük düzeni dışında hiçbir çağdaş ülkede emsali görülmeyen uygulama.Yine sistemin kendi hukuk düzeni içinde hakkında iddianame düzenlenmiş (suçludur veya suçsuzdur) yargının karar vereceği davayı, YAŞ kararları alışkanlığı ile yargıyı etkilemenin suç olduğunu bile bile Gen.Kur.Başkanı paşayı suçsuz ilan etti.Oğlunun PKK lı biri ile arkadaşlığına iki günde cevap veren paşamız, yedi evladımızın şehit olma görüntüleri heron uçaklarınca saniye saniye naklen yayınlanmasına rağmen hiçbir yardım gönderilmemesinin “heron skandalına” yirminci gün”hava muhalefetinden yardım edilemedi” cevabını verebildi.Ve bütün kargalar güldü,şehit anaları ağladı…Bunları sorgulama yerine bu görüntüleri kim basına sızdırdı soruşturmaları yapıldı Gn.Kur. Başkanlığınca.Bunları sorgulamaya kalkarsan da” orduyu yıpratmak “ kavramı zırhına takılırsın.

Şimdi referandum (oy)unu ! bütün hızıyla devam ediyor.Kaç vatandaş hangi değişen kanunu oylayacağını biliyor ?Meydanlarda nutuk atanlar niçin evet niçin hayır denileceğini izah etmektense reddetmenin zoraki sebeplerini yuvarlak ifadelerle vatandaşın hassas noktasından girip hayır dedirtmeye çalışıyor.Örneğin fakirin ekmeğiyle ilgili hiçbir şey yok bu anayasada gibi, ne alaka ! Evet dedirtmeye çalışan da gerçek hukuk düzenini anlatmaya çalışmaktansa ,her ne kadar –bu bir seçim oylaması değildir- dese de karşısındakilerinin kanalına girip aynı frekanstan seçim konuşmaları havasında devam etmekte.

Eksiktir,yeterli değildir ayrı olay ama demokratik bir gelişimin söz konusu olduğu bir konuyu reddetmenin yukarıda da ifade ettiğim,ergenlik dönemini geçememiş siyasi anlayışın muhalefet taassubundan kaynaklandığına inanıyorum.

Sanırım bu değişikliği hazırlayan CHP olsa idi iştiyakla evet kampanyası yürütürken karşısında da AKP,MHP,BDP olurdu…Ve aynı terane devam eder hep birileri kazanır;döğüşten galip çıkan horoz edasıyla kabarır ama demokrasi kaybederdi…

Ve biz takım tutmakla parti tutmayı aynı görüp,aklımızı bir görüşe kiraya verip ülke menfaatini en üstün göremediğimiz sürece bu oyunlar devam edecek,hukuk adına hukuk katledilecek,silahların gölgesinde demokrasi kurulacak…

Not:Bu uğurda, taraflar bütün hünerlerini ortaya koyarken gözüme ilişen bir ilan, dinin ve kutsal kavramların da siyasete alet edilmesini hüzünle seyretmeme sebep oldu.Bulduğu cinaslı bir sözü edebi bir deha havasında ilan yapan Eskişehir ilimizin ve onu takip eden bir ilçe belediye başkanının”Halkımıza HAYIR lı ramazanlar dilerim “ levhasını manevi değerlerimin refleksi adına kınıyorum…