Korkular Ve Korkutanlar?

Ali Haluk PEKTAŞ

KORKULAR VE KORKUTANLAR ?

Korkularla yönetilen bir milletiz.Kendimi bildiğim günden beri hep bir şekilde meydana getirilmiş ve toplumu,fısıltı,medya ve dedi kodularla motive eden şeytani planların korkularıyla yöneten gizli bir güçler var.Bu ülkeyi komünist yapacaklar dendi;her yerde il,ilçe,bucak “ Komünizm ile mücadele dernekleri” kurduk.Orta okul ve lise yıllarımdı o günler.Bakardım etrafıma kim komünist,kiminle mücadele edecek bu kadar dernek ? Gerçekten o yıllar sosyalizmin moda olarak heyecanla sunulduğu yıllardı ama, bir düşüncedir söylensin diye düşünürdüm. Sonra , enternasyonal düşüncenin karşısına milliyetçi refleks doğal dengesini kurdu ama ülke bu iki düşüncenin çatışma ve dövüş alanı oldu ”Türkiye Komünist Partisi” kurulmalı derdim o yıllarda.Manevi,milli değerlere hassasiyetim belirgin olmasaydı,arkadaşlarım komünistlikle suçlayacaklardı beni…İnanmıyordum bu sanal tehlikeye.Ve gerçekten kiminle nasıl mücadele ettiği anlaşılamadan bu dernekler yok oldu.Ama ülkemin gençlerini vuruşturup bir darbeyi meydana getirene kadar devam etti… Rahmetli Özal bu cesareti gösterdi.Sözde bu korkuların hukuki kalkanı ,ceza kanununun 141-142 ve 163 .maddeleri tehlike çığırtkanlarının çığlıklarına rağmen kaldırarak TKPartisinin kurulmasını sağladı.Ne oldu,o gün bu gün ülke siyasetinde yüzde yarım oy oranıyla minik bir komünistcik olarak hayatını devam ettiriyor.Ve ülke komünist olmadı ama bir sanal korkudan kurtuldu.

İrticayı icat ettik sonra.Yıllarca MGKurulunun hep birinci maddesi oldu.Türkiye İran olacak korkutmasıyla olmayan tehlikenin paranoyası yaşatıldı ve yaşatılıyor ülkem insanına.Oysa senaryosunun gereği, kendisinin doğu jandarması olan Şahı devirip Humeyni’ye İran İslam Cumhuriyetini kurduran da, İran’ı rejim ihraç eden bir öcü ve tehlike gösteren de aynı güç idi. Bir taşla birkaç kuş vurma maharetinin cambazları; ülkemizi de irticanın figürleri ile renklendirip tehlikeyi görsel hale getirmeyi ve bizim laik düzenimizi korumamızı da sağladılar !... Dernekler kurup sloganlar attık ve atıyoruz”Türkiye laiktir laik kalacak”, .”Kahrolsun irtica” çığlıklarıyla irticadan kurtuluyoruz çok şükür ! ama bu arada halkımızı da bölünmekten kurtaramadık... TKP nin kurulduğu günden beri adıyla sanıyla “Türkiye Şeriat Partisi”nin kurulmasını dillendiriyorum;28 şubatta irticacı tüccar fişlenmesini de göze alarak… Ama ikinci bir Özal basiretini gösterecek cesur yetkili çıkana kadar bu korku devam ettirilecek... Çünkü laik-antilaik,irticacı-cumhuriyetçi kavramları heyecanını kısmen yitirmiş olsa da ,inandırıcılığını tam kaybetmedi henüz. Bu kavramları diline dolamış olan siyasi örgütler bekledikleri rantı elde edemedi ama,kendisini hala bu paranoyadan kurtaramamış belli bir kitlenin şemsiyesi olmaya da devam ediyor.

Yeni bir korku daha var terörle birlikte sunulan eski korkulara eş.Türkiye’nin bölünmesi ! Yüzyıllar boyu birlikte yaşamış halkları ötekileştirip birbirine düşman ederek ülkenin bölünme vehmine sürüklenmesine sebep olan senaryo her yönüyle mükemmel !Karşılıklı acılar yaşatılarak kin ve öfke canlı tutulup çözümsüzlüğün fasit dairesinde dolandırılıyoruz…Bu korkular huzurumuzu ve sağlıklı düşüncemizi bozduğu gibi,cehaletten kaynaklanan körü körüne fanatik bir taraftar olmak durumunda bırakıyor bizi.Bilgilenmeden fikir sahibi olmuş ! bireyler olarak hain güçlerin aktörü olduğumuzu fark edemi -yoruz.Çünkü kilitlendiğimiz küçük olaylar, büyük senaryoların önünde perde oluyor. Kim karlı çıkıyor bu kamplaşma,kavga ve husumetten ? Herhalde ülkem ve insanı değil ! O halde kim ? Atatürk’ün ifadesi ile: Dahili ve harici bedhahlar (kötülüğü isteyenler) gaflet,dalalet ve hatta hıyanet içinde bulunanlar.

Vahşi kapitalizmin gayr-ı meşru çocuğu ABD ve güçlü görüntüsünün altında, ekonomik gücüyle ABD nin bütün iradesini satın alabilmiş,kendi amacına uygun kullanan Siyonizm. Onların ülkeler içine kök salmış uzantıları olan siyasi parti ve hakim güçler içine çöreklenmiş gafil ve hainler , şuursuzca bunlara düşüncelerini kiraya vermiş halklar topluluğu…Zaman zaman inançlar,gerektiği zaman milliyetçilik akımları körüklenip tavşanı kaçırıp tazıya tutturarak bir oyun sergilemekte; bizler de bu oyunun figüranları olarak birbirimizle didişip irademizle hareket ettiğimizi zannederek oyuna hizmet vermekteyiz.Ama şu var ki geçmişle kıyaslandığında düşünceleri bir takım prangalardan kurtulmuş daha basiretli insanımız sessiz yığınlar gibi duruş sergilese de çoğalmakta.Fikri ve vicdanı hür toplum yavaş da olsa oluşmakta,siyasetçi geçinen sözde toplum yöneteceklere gereken dersi ve mesajları vermektedir.Son yaşadığımız referandum oylaması aslında her kesime toplumu analiz etme kriterlerini vermişken bunun baş aktörleri sözde liderler, siyasi ergenliğini tamamlayamamış kişiler, gülünç ve komik beyanlarla hem kendilerini kandırmakta hem halkı kandırdıklarını zannetmektedirler... Oysa erdem, yanlışını idrak edip hatalarından dönmeyi ve halkla bütünleşmeyi gerektirir. İnadına siyasetle, oldukları yerde sayan sözde liderler hem kendilerini geliştirememekte hem de taraftarlarının ufkunu kapatmaktadırlar.Ve hala husumet ve ötekileştirmeyi körükleyerek kendine ve topluma en büyük zararı vermekteler.Umulur ki bu oylamadan galip çıkanlar da siyasetin en tehlikeli boyutu iktidar sarhoşluğuna kendini kaptırmadan tevazu ile bütün halkı kucaklar da ülkemiz kazanır.Yanlış algılamadıysam Başbakanın şu sözleri bu şifreyi işaret etti.”Evet diyenler de hayır diyenler de kazanmıştır” Peki kaybeden kim ? Ön yargısız bunu da biz bulalım…

Kardeşlik ve hoşgörü ile birlikteliğimizin ve gücümüzün oluşacağı günler temennisiyle hoşça kalınız !