Hayat
HAYAT
Bir hikayeydi bize sunulan
Değiştiremiyorduk, okuyorduk sadece.
Bazen sıkılıp, bunalıp sayfalar atlamak istiyorduk;
Bazense bir ömür boyunca hep bir sayfada kalmak…
Çevrildikçe sayfalar türlü türlü anılar,
Gözyaşından ıslanmış yapraklar
Bazense silinmiş ama izi kalmış satırlar vardı…
Her kitap farklı bir insan,
Her insan farklı bir hayattı işte.
Aynı havayı soluyup, aynı dünyaya bakarken
Ne de farklı şeyler yaşayıp görmüşüz meğer.
Bir kitap ve bir hayat…
Birbirine benzemiyor mu sence?
Yaprakları eski ve hüzün dolu…
Rengi solmuş, eskimiş bir cilt…
Sonra fark ettim ki okumaya geç kalmıştım
Bana sunulan kitabı yıllarca bekletmişim
Tozlu raflarda…
Açmaya mı korktum dersiniz kapağını
Yoksa başka kitaplar mı okuyordum..
Geç kalmıştım benim olan ‘hayatı’ yaşamaya
Artık hayatın tozunu alıp,
Yeni baştan yaşamaya zamanım yoktu.
Bir nefesti benim için yaşamak
Sanki esen rüzgar bile bana ‘son’u üflüyordu.
Hissedebiliyordum artık hayatın acımasız,
Zamanın hırsız
İnsanınsa gerçeğe kör olduğunu.
Artık her şey için çok geç demek bile, çok geç…
İşte rafa kaldırılan bir kitap
Ya da tarih olan bir hayat.
Benzer değil mi sizce de
Bir kitapla bir hayat…
#