Sallapati İşler

İzzettin KÖMÜRCÜ

“.
Öncelikle şunu belirtmek isterim. “ Tarak Fotoğraf Buluşması” Fotomaraton organizasyonunu gerçekleştiren Çevre Mühendisi Ahmet Kahraman Beyi tanımaktan ve “2’inci Taraklı Fotoğraf Buluşası” organizasyonu heyecanına ortak olmaktan mutluluk duyduğumu ifade etmek isterim.
Ancak organizasyonun gerçekleşmesine az bir zaman kala yaşanan gelişmeleri kabul etmek veya
mümkün değil
Ama “Mümkünlü’de gerçekten her şey mümkün”.
Hazırlıkları tamamen bitme aşamasında olan “2.Taraklı Fotoğraf Buluşması” ne yazık ki Taraklı’daki yerel yöneticilerin “Sallapati İşleri “sonrasında gerçekleşemiyor.
Taraklı için gerçekten çok önemli bu organizasyonun gerçekleşememesinde emeği olan herkese helal olsun !!!.
Sevgili Ahmet Kahraman Bey’in şu ifadelerini okuyunca üzüntüm gerçekten daha da arttı.Aynı duygularıda yaşadığımı ifade etmek isterim.
Bakın Ahmet Bey fotoğraf severlere duygularını nasıl dile getirmiş birlikte okuyalım. Eminim ki sizlerde kendisine hak vereceksiniz.

""Değerli Fotoğrafseverler,
Taraklı’daki ilk fotoğraf buluşmamızı geçen sene haziran ayında yaptık. Buluşmanın ardından katılımcıların memnuniyeti sevinç kaynağımız oldu. Ayrıca yerel yönetimin bunun her sene yapılarak; geleneksel hale getirilmesi, talebi de…
Yerel yönetimin bu talebi üzerine, kendilerine şunu söylemiştim;
“Memnuniyetle, bu konuda tek bir şartım var. Bu etkinliğin bir çizgisi olmalı, yarın bir gün bir fotoğrafı övmek için ‘bu bir Taraklı Ödüllü fotoğraf’ söylemini duymalıyız. Bir marka olmalı ve beş sene içinde de uluslararası bir kimlik kazanmalı. Bu şartla siz arkamızda durdukça memnuniyetle, canla-başla…”
Destekten kastım maddi bir destek değildi ve bunu da ifade ettim. Nitekim hep bu doğrultuda davrandım.
Bu prensipler doğrultusunda ilk etkinliğin ardından hemen kolları sıvadım; asla kendi adıma değil sadece Taraklı Fotomaraton adına, naçizane kendi kaynaklarımla, kendimce ve elbette severek, bir takım aktiviteleri gerçekleştirdim. Sergi sponsorluğu, fotoğraf ödülü vs… Taraklı Fotoğraf sponsorluğu adına, kendi adıma değil. Anlaştığımız prensipler verdiğim sözler uğruna ve tek başıma, ama dedim ya dertlenmeden, severek… Amacımıza hizmet için… Beklentisiz…
Bu günlerde ikincisi yaklaşırken; tarihi bir yıl önceden belli iken; bundan üç ay önce tekrar tarih konusunda teyitleşmiş, koşulları ve konaklama şartlarrını belirlemiş iken; bir seneki heyecanın üzerine heyecan katmış çalışırken…
Geçtiğimiz hafta sonu Taraklı’da idim. Taraklı’da görev alacakların organizasyonu, görev alacakların bizce çok önemli olan rezervasyonların nasıl yapılacağı konusunda bilgilendirilmesi gibi işler için… Bizim için rezervasyon gerçekten önemli. Geçen yıl katılanlar bilirler rezervasyonları sırasında telefon ile bire bir konuşmadığım yoktur desem yeridir. Bu konuda hep titizdik gösterdik; bir sıkıntı yaşanmaması için, ulaşım konusunda yardım taleplerinin olup olmadığını öğrenmek; gerekirse yollarını açmak için…
Fakat Taraklı’ya gidiş amacım dışında bir sürpriz ile karşılaştım. Kötü bir sürpriz, bu kadar titizlenmemize rağmen konaklar bir reklam filmi çekim ekibine verilmiş. Tarih bizim tarihimiz ile çakışıyor. “Olmaz, olamaz” dedim biz yetişkin insanlar bunu aramızda konuşup; anlaştık.
“Halledeceğiz, Ahmet bey” dediler ve “halletmeniz gerekiyor” dedim.
O gün bu gündür sürekli görüşüyoruz. Fakat bir noktaya gelemedik. Bu konudaki inancımın tükendiği anda bu duyuruyu sizlerle paylaşıyorum.
Öneriler geldi; “sizin için Göynük’te bir otel bulalım, biz transferleri sağlarız”, “xxx konağından 5 oda verelim”, “sadece bir konak çekim ekibine ayrıldı, diğerleri sizin”, “tüm konaklar dolu, sadece xxx konağı boş sizin için”, “ xxx konağında 3 oda, yyy konağında 5 oda ayarladık”…
Birbirini tutmayan, saat saat değişen teklifler, daha önceden konuşulmuş ve bize ayrılmış yerler için…
Bir lütufta bulunma çabası gibi.
Şunu diyebilirsiniz, çoğu kişi de diyecek biliyorum. “Evlerde kalabiliriz”… Evet, o imkan var, elbette kalınabilir. Kaldı ki, herkese konakta geceleme sözü vermedik; ama hak ettiğinize inandığım itibarı tam istiyorum. Prensiplere saygı istiyorum, prensiplerde pazarlık yapılmaz. Bir lütuf istemiyorum. Bence lütuf olan fotoğraf, hocalarımız, ustalarımız olmalı...
Ayrıca geçen sene bizleri evlerinde ağırlayan insanların sıcak ilgileri unutulmaz, unutulmadı. Onları bu kaosun dışında düşünüyorum. Elbette evlerde kalabiliriz… Ama bazı şeyleri görmezlikten gelebilirsek; içimize sindirebilirsek.
Ben, Miss World (!) olarak tanıtılan 17-18 yaşlarında bir kızcağızın Taraklı’ya getirilmesine, gezdirilmesine ve insanların, insanları bırakın yöneticilerin "yahu Miss World buralara kadar böyle dökük bir kamyonet ile mi gelir?.. bunun koruması falan olmaz mı?.. bu kadar insan deliler gibi bunun fotoğrafını nasıl çekebilir, bu kızın bu konularda sözleşmelerle bağlı olması gerekmez mi?.." gibi soruları akıllarına getirmeden, yarattıkları şaşaaya hayretle ve şaşkınlıkla tanık oldum.
Ben, çok sayın hocalarımızın, birbirinden değerli konuklarımızın, katılımcılarımızın ve fotoğraf sanatının, bu kızcağızdan daha fazla saygıyı hak etmesi gerektiğine inanıyorum.
Ben, bizimle beraber olmayı kabul eden değerli hocalarımızın, ustalarımızın Taraklı için bir lütuf olduğuna inanıyorum.
Ben, bizimle beraber olmayı kabul eden değerli hocalarımızın, ustalarımızın böylesi bir lütufa ihtiyaçları olmadığına inanıyorum.
Ben, yetişkin insanların bir prensiplerle anlaşmış olmalarını umursuyorum.
Ben, harcadığım nakti değil; ama emeği ve vakti de umursuyorum.
Ben, benimle beraber emek veren insanların da emeğini ve fotoğrafseverlerin coşkusunu da umursuyorum.
Ben vakit, nakit ve emek harcadım. Ama izzetimi harcayamam, izzetlerinizi harcatamam…
Sizlerin orada bir lütuf karşılığı (kendilerince) orada olmanızı hazmedemeyeceğim.
Prensipleri tutarsızlıklara zedelenmiş bir serüvenin kaptanı olamayacağım.
Bu yüzden ben HAYIR diyorum.
Ben üzgünüm…
Harcadığım nakte değil, ama vakte ve emeğe üzülüyorum.
Sizlerin coşkusunun yarıda kesilmesine üzülüyorum.
Gerçekleşmeyen hayallere üzülüyorum.
Doğrudan kişisel bir hatam olmamasına rağmen üzülüyorum.
Ben böylesi bir fütursuzluğun içinde olamam; böylesi bir etkinliğin altında imzam olamaz.
Ben izzetlerinizi umursamazlık edemem.
Işığınızla her yerde fotoğraf mümkün
Bence sorun, ışığınızdan mahrum kalacak olanların sorunudur.
Ben; hocalarımıza, ustalarımıza, fotoğrafseverlere ve fotoğraf sanatına Miss World (!) olarak tanıtılan bir kızcağıza gösterilen özeni veremeyen, verdiğini de bir lütuf (!) gibi gören zihniyet adına sizlerden ÖZÜR DİLİYOR ve onlara HAYIR diyorum.
Beni ve hassasıyetimi anlayacaNeğınızı düşünüyor ve saygılarımı sunuyorum””

şeklinde ifade ediyor.Ahmet Abi
Diyecek hiçbir söz bulamıyorum Gerçekten bir söz bulamıyorum.
Kimin ne diyeceğini de biliyorum “Fotoğraf yarışması İptal olduysa ne var bunda? !!!”

Yazık !!!!!