Kur’an’ın Ruhunu İyi Kavramak

Fahrettin YILDIZ

Kur’an-ı Kerim, çok güçlü ve her şeyi bilen Allah katından Hz. Muhammed’e vahyolunun canlı bir hitaptır. Kesin bilgiyle ve içtenlikle iman etmek isteyenler için göklerde ve yerde Kur’an’ın Allah kelamı olduğunu gösteren pek çok delil ve işaret bulunmaktadır.
 İnsanlar çevrelerine gören gözlerle bakarlarsa gördüklerini anlarlar, varlık ve oluş üzerinde düşündükçe de bilgili ve bilinçli olarak Allah’a inanıp bağlanırlar. Bu süreçte ayetler onlara sadece yol göstererek yardımcı olur. Önemli olan insanların kendilerinin görmeleri, anlamları, inanmaları ve hayatı doğru yaşamalarıdır.
 
Kur’an-ı Kerimin hedefi de her çağda ve yerde hakkın tanınıp ikame edilmesini sağlamaktır. Bugünkü hâkim sistemlerin esası ise “toprak teolojisi” ve “sömürü İdeolojisi”dir. Mesela “Siyonizm” aslında bir ırk ve toprak teolojisi; “sömürgecilik” de bu teolojinin ideolojisidir. Bu yüzden Kur’an’ın, kendinden önceki kutsal kitapların sıhhati, dini inançların mahiyeti ve “ehli kitabın” davranışlarıyla ilgili olarak o döneme ait yargılarda bulunması çok önemli ve anlamlıdır. Zira Kur’an, ehli kitabın dillendirdiği sahte görüşlerin ve saçma inançların savunucusu değildir.
 
Vahiy, Allah’ın sözünün ve ilminin ifadesidir. Ama o aynı zamanda kendisinde “sistemli bir düşünce” ve “kapsamlı bir beşeri bilim üretme” potansiyeline de sahiptir. Ancak bu, vahyin ruhunu anlayacak ve mantığını oluşturacak bir “yorum kuramı” ile gerçekleşir. Bu kuram, Kur’an vahyinin sahip olduğu enerjiyi insan hayatına aktarmaya ve mevcut realiteye kanalize etmeye imkan veren bir kuramdır.
 
Bu kuram, vahyi kadim gelenekten başlatmak suretiyle akıl ve realitenin içinde yeniden anlayıp yapılandırmakla işletilebilir. Yine söz konusu kuram, vahyin genel ilkelerine dair bilgiye ulaştığında aynı şekilde her zaman ve mekânda uygulanabilen pratik ve ideal bir tarz halini alacaktır. Bu da Kur’an’a, akla ve mevcut realiteye dayanıp bize doğru ve diri tecrübeler sunan bir yöntemle mümkün olacaktır.
 
Sonuç olarak, düşünmeyen ve anlamayan insanlara bilgi vermek boşunadır. Çünkü böylelerinin anladığı ve doğru sandığı tek şey sadece “alıştığı şey”dir. Bunun için Kur’an, insanları “zihinsel kabızlıktan, bilimsel körlük ve küstahlıktan, akli durağanlık ve aptallıktan, kültürel kuraklık ve yozlaşmadan” kurtarmayı hedeflemiştir. Çünkü atıl akıl ve durağan düşünce, hareket halindeki realiteyi yakalayamaz ve yönetemez. Öyleyse Kur’an’ın ruhu çok iyi kavranmalı, mantığı doğru oluşturulmalı ve onun sahip olduğu enerji mutlaka kişi ve toplum hayatın aktarılmalıdır. Zaten kişi ve toplumları dipdiri kılıp ayakta tutmanın bir yolu da bu olmalıdır.