Mustafa Özbilge Dıngılım

Taraklı Kapaklı Sahan İçinde

Anneannemin evi kalorifersiz. Her kış olduğu gibi bu kış da onu çocuklarından birinin evinde kışı geçirmesi için zor ikna ettik.

Anneannem 85’i geçti. 96 yaşındaki dedeme hâlâ hizmet ediyor maşallah. Ancak Taraklı’da kış çetin geçiyor. Bu sebepten hiç ayrılmak istemediği Taraklı’dan ve evinden kış mevsimi dolayısıyla ayrılmak zorunda kaldı.

Mevlid Kandili’nde Adapazarı’na onları ziyarete gittik. Beşiktaş’taki menfur terör saldırısından bir gün sonraydı. Yaşlı ve kaygılı gözlerle televizyonu göstererek: “Siz bu olaylar olurken neredeydiniz? ” dedi.

Bu soru biraz garip geldi bana. Taraklı’da olduktan sonra nerede olduğumuzun pek bir önemi var mıydı? İstanbul’un herhangi bir semtinde oturmuyorduk.

Ben Alballar/Kılavuzlar (Gulazlar) tarafında Halep’e un topluyordum. Hanım, annemdeydi, dedim. Sol kolunu kaldırarak avucunu, üzerinde bir şey varmışçasına açtı; sağ elini de bir şeyin kulpundan tutar gibi onun üstüne getirerek: “Taraklı” dedi... “kapaklı sahan içinde.”

Bu sözü ilk kez duymuyordum anneannemden. Ne vakit işitsem çocukken gözümde hep onun mutfağında, tezgâhın üzerinde gördüğüm bakır kapaklı sahanlar canlanır; sözü bir türlü soyutlayamazdım.

Şimdi kâmilen anlamıştım. Anneannemin teşbihinde, tam mânâsıyla “emniyet” vardı. Taraklı, emin bir beldeydi. İstanbul ve büyük şehirler korkutuyordu. Ya Halep!..

Bölgeyi iyi bilen bir arkadaşım en son şu bilgileri paylaştı benimle:

“Halep’te bombardıman deli gibi devam ediyor. 150 bin insan 4 mahallede sıkışmış durumda. Bir mahalleye saatte 500 havan topu düşüyor ve kimse ölüleri kaldıramıyor.

Halep (Bostan Kasr)da bugün 200 kişi öldürülmüş. Erkekler, biz olmasak bile kadınları çıkarın, kurtarın, diyor. İnsanlar, dışarıda yağmur altında kalıyor.

Kadınların ırzlarını korumak için onları çıkarın, ne olur bir şeyler yapın, kadınlar ve çocuklar doğranmadan kurtarın, diyorlar.

Halep’te başka bir mahallede çok dar bir alana sıkışan insanların üzerine bomba yağdırılıyor. Birçok insan beyaz bayrak çekerek teslim oluyor. Lakin teslim olan erkekler çok feci bir şekilde öldürülüyor.

Kadınlar mı? ..”

Sonrası, arkadaşımın da benim de yazamadığım şeyler…

Başta Halep olmak üzere Suriye’de, dünyanın gözü önünde sistematik bir katliam gerçekleştiriliyor ve uluslararası kamuoyu bu duruma sessiz kalıyor. Özellikle de Halep, Esed rejimi ve Rus güçlerince havadan ve karadan gece gündüz bombalanıyor.

Şehirde gıda malzemeleri tükenmiş, sağlık sistemi çökmüş, yüz binlerce insan hayatını kaybetmiş ve milyonlarca insan yerinden yurdundan edilmiş durumda.

Suriye’de çok ciddi şekilde un sıkıntısının yaşandığı, depoların boşaldığı, fırınların çalışamaz duruma geldiği şu yangınlı günlerde; Taraklı Diyanet Vakfı veTaraklılara Hizmet Derneği'nin (TA-Hİ-DER) öncülüğünü yaptığı un kampanyasına destek vermemiz gerekiyor.

Zira Halep sabırla, biz ise kapaklı sahanda yaşamanın emniyetiyle imtihan ediliyoruz.

* “Yine verilmiş bir sadakamız olsun” söylemi üzerinden yürütülen kampanyada, 1 çuval un bedeli sadece 60-TL. Bağışçılar, makbuz karşılığı doğrudan bağış yapabilecekleri gibi; TA-Hİ-DER’in Ziraat Bankası Taraklı Şubesindeki 0747 4975 4339 5001 nolu hesabına ya da Taraklı Diyanet Vakfı'nın TR870001000747000019756631 nolu hesabına 31 Aralık 2016 tarihine kadar bağışta bulunabilirler.