Aykut BULUT Kenz

Burada Mevsim KAR

Burada Mevsim KAR

Kış mevsimin vazgeçilmezi ve tabiatın gelinliğidir kar. Sabırsızlıkla beklenilen, dualar da istenilen rahmet deryasıdır bizlerin bakışı ile… Fakat kar’ın gelmesi ile farklı hayatlar, hayat ta ki farklılıklar da ortaya çıkar. İki kesim oluşur kar yağınca;

Birinci kesim: Kar ilk düştüğü andan itibaren kardan adam yapıp, kartopu oynar, kayak yapar, mangal yakar bütün planlarını eğlenmek üzere kurmuştur. Sosyal medya da paylaşımlar yapar kendi nefsini doyurur fakat ikinci gün sabırsızlıkla beklediği sürekli dualar ile istediği kardan sıkılır ve soğuktan buzlanmadan şikayetçi olur netice de nefsi doymuştur.

Oysa her zorlukta bir kolaylık her kolaylıkta da bir zorluk gizli olduğunu bilmez.

Bir de

İkinci kesim vardır. Kar yağmaya başlayınca dahi sevinmeyi aklına getiremez yabancı olduğu bir duygudur çünkü… Evi barkı da yoktur zaten. Düşen her kar tanesi onun vücuduna damlayan bir ateş tanesi gibi yakar ama üşüterek, elleri ayakları donar bir sıcak çorbaya muhtaç hayatını yaşamaya devam eder. Ama hiç şikâyetçi olmaz halinden çünkü yokluk ile yoğrulmuştur hamuru.

İnsanın yaradılışı gereği doyumsuzdur, nefis ister de ister.

Bu yüzden insanların yaşadığı durumları çok iyi analiz etmek gerekir, Allah’ın rahmetinden kendi nefsi istekleri için yakınmak hiç kimse için uygun olmaz. Şikâyet etmek yerine daha duyarlı olup bütün canlıların yaşam alanına sahip çıkmak gerekir. Özellikle böyle günlerde kimsesiz yaşamak zorunda kalan ihtiyaç sahiplerine, yiyecek içecek bulamayan sokak hayvanlarına herkese soğuk havalarda daha da içten sarılmak gerekir. Unutmayın! Mahallemiz de ve çevremiz de bu şekilde olanlara herkesten önce bizler sahip çıkmalıyız sürekli farklı kişi veya kurumlara yapmamız gereken insani sorumluluklarımızı yükleyip yüreğimizi soğutmak yerine üşüyen eli tutup sevgi ile ısıtmalıyız.

Yazımın başında değindiğim üzere her mevsimin ayrı bir güzelliği vardır. Bu mevsimin süsü de kardır. Böyle zamanlarda toplumun ve insanların ihtiyaçları için durmadan çalışan esnafından, belediye personeline, sağlıkçısından, güvenlik güçlerine insana hizmet gayesi ile adım atan herkese bir vefa borcumuz bulunmaktadır. Sizler rahat edin diye rahatsızlanmak durumunda kalanları lütfen unutmayalım. Dediğim gibi biz kar yağınca soba başında kestane pişirme hayali kurarken, gecenin ayazında yol açmaya, hasta taşımaya veya insanları korumaya çalışanlara, insanların ihtiyaçları için koşturanlara sahip çıkalım. Lütfen İki düşünüp bir söyleyelim.

Şimdilik gökyüzünden düşen kar taneleri gibi ayrı ayrı olmak durumunda kalsak da, sımsıcak kucaklaşmalara kavuşmak dileğiyle.

Sağlıcakla kalın.