Turgut Çakır İnsanlık Güneşi

Şehitler Diyarı Çanakkale'den

İşte o şiir:

Ben mi yaşlandım zaman mı yaşlandı
Zaman yaşlanmış olacak ki çok şey öğrendim
Hani bir atasözü vardır, bilirsiniz
"Kurt kocayınca köpeğin maskarası olur," diye
Keskin bakışlı delikanlı bak gözlerimi çaldı
İnsan yaşlanınca olgunlaşır derler, ama
Olgun meyveyi taşlayanlar çok oluyor
Kim taşlar olgun meyveyi bilir misiniz?
İçi boş kafalar, ama onlar bilmez ki
Taşladıkları o meyve boş kafadan daha ağırdır
Yaşlı daima geçmişi anlatır, geçmişi över
Yaşlıları hakir gören gençlere bir sözüm var
Aynanın karşısına geçin, kendinize bir bakın
Kendinize iyi bakın...bakın...bakın...ne gördünüz?
Eey! Yaşlıya kem gözle bakan delikanlı!
Senin aynada göremediğini yaşlı aynasında gördü
Sen ilkyazı yaşarken yaşlı da kışı yaşayacak
Yaşlı kışı yaşayacak, ama o baharı bekleyecek
O bahar gelecek mi? Ne yazık ki o bahar gelmeyecek
Aynaya bakın yüzünüzde buruşukluklar var değil mi?
Bizi rahatsız eden o yüzdeki kırışıklık değil
Aklımızda oluşabilecek kırışıklıklardır.
Allah'ım! Yaşamak neye yarar dedirtme bize
Eğer yaşlı yaşamak neye yarar derse
Hemen ölüm yolculuğuna çıkar, ölüm yolculuğuna
Yaşlı ölürse bilin ki bir kütüphane kaybolur
Yalnız kütüphane değil kaybolan anılar...anılar
Çanakkale ışıklarını seyrederken
Anılar geçti aklımdan anılar...anılar...anılar...
O güzelim ışıklar yüreğimden geçerken
Yıldızları aldım avuçlarıma beynim aydınlandı
Türklüğün Kabesi Çanakkale açtı gözlerini dünyaya
Önce Anadolu sonra Dünya aydınlandı