M. Ali ÇINAR Onuncu Köy

Sığamadık Şu Koca Dünyaya

ilkokula adım attığımızdan başlayarak okuduğumuz kaynaklarda hep savaştan ve tahribattan söz edilirdi. Çocukluğumuzdan itibaren bütün ömrümüz yeryüzündeki kavgaları izleyerek devam ede geldi. Hep barış barış diye çığlıklar atılırken bu savaşlar, kavgalar neden sona erdirilemez. Sığamadık şu koca dünyaya. Doğumlar bugün durdurulsa bir asırda yeryüzü bomboş kalacak. En uzun yaşayanımız yüz sene yaşıyor. Neden bu kadar sabırsız ve aceleciyiz. Arkamızdan bir kovalayan mı var? Bu savaşları kimler çıkarıyor. Kimler destek veriyor. Amaçları nedir acaba. Birileri ölecek birileri ebedimi kalacak bu dünyada. Akıllanmadı mı insanoğlu hala. Dünya hepimize yetecek kadar geniş, hepimizi doyuracak kadarda cömert. Neyin kavgası bu... İmkânların kıt olmadığı ama merhametin her geçen gün yok olduğunu görüyoruz maalesef.
Çıkarılan savaşların geriye bıraktığı kan ve gözyaşını hepimiz görüyoruz. Dur diyebilecek aklıselim bir ülke yokmu acaba. Yüz yıllarca yapılan değerler bombalarla ağır silahlarla tahrip edilirken insanlık maalesef susmakta ve sıranın kendisine gelmesini beklemekte. Yıkılan yuvalara bir bakın. Minicik yavruların feryadına bir kulak verin ey zalimler! Bu ateş sizleri de yakacak. Canınız öyle bir çıkacak ki bedeninizden feryadınız garptan ve şarktan duyulacak.
Herkes güç gösterisinde… Korkakların oturdukları yerden ferman okumaları doğaldır. Çünkü şimdilik başınız garantide. Yiğitseniz gidin çarpışmaya. Yüreğiniz ne kadar bir görelim. Evet değerli dostlar; olan Suriye ye ve Suriye halkına oluyor. Yıkılan yuvalar, acı çeken analar, hiç suçu olmayan mazlum insanlar ve gözlerini dünyaya yeni açmış minnacık yavrular. İşte tablo bu...

Ancak bu gezegen böyle olmamalı. Yapılanlar yıkılmamalı yenileri eklenmeli. Çiçekler açmalı her yerde. Böcekler korkusuz uçmalı. Çocuklar ağlamamalı. Anaların bağrı yanmamalı. Gülümsemeli insanlık. Uçurtmalar uçurmalı çocuklar. Ninelerin dedelerin elleri öpülmeli. Torunlarıyla gezmelere gitmeli nineler. Sular pırıl pırıl akmalı. Kanaryalar konmalı dallara. Sarılı kırmızılı beyazlı açmalı güller. Her bülbül istediği güle konabilmeli. Ağıt yakmamalı anneler. Ağlamamalı bebeler. Gülümsemeli tüm insanlık. Üç günlük dünya için değer mi bu kavgalar. Elden bir şey gelmiyor demeyelim. Karınca kararınca tüm güzellikleri anlatmaya ve yaşamaya devam edelim. Çevremizi koruyalım. Sahip çıkalım bu gezegene. Geleceğimiz kendi elimizde. Kendi ellerimizle kendimizi tehlikeye atmayalım. Sahip çıkalım ülkemize. Sahip çıkalım bu gezegene. Sahip çıkalım birbirimize. Bu cennet vatanı cehenneme çevirmek isteyenlere de engel olalım.

Kalın sağlıcakla.