Faruk Serkan YILMAZ Beşinci Mevsim

Beşinci Mevsim'e dair

Takvimlerden bağımsızdır “Beşinci Mevsim”; takvimlerden bağımsız kalmaya özellikle özen gösteriyorum çünkü ben… Beni ne ülkemde cereyan eden hadiseler ilgilendiriyor, ne de yapay olduğuna (kuşkusuz inandığım) suni gündemler… Elimden geldiğince tadılmamış duyguları, duyulmamış sedaları -şimdiye dek vuku bulmamış bir iklim sıcaklığında ya da soğukluğunda; yeryüzü kurulduğundan bu yana, Mikail’in “arz”a uygulamadığı bir tarzda; yani tam da “Beşinci Mevsim”in adına yakışır bir metotla- sizlerle paylaşmaya çalışıyorum. Bunda ‘başarılı mıyım?’ tabii ki tartışılır…

İşte yukarıda sizlere açtığım pencereden “Beşinci Mevsim”e bakacak olursak, “Beşinci Mevsim”den gündemle ilgili, ya da takvimlere endeksli bir yazı beklemek sanıyorum saçma olur; böyle bir yazı da zaten “Beşinci Mevsim”in formatına uymaz. Öyle zannediyorum ki; bütün bu yazdıklarımdan sonra, artık benden “Sevgililer Günü”ne dair bir şeyler yazmamı beklemezsiniz…

Hem mesela “Beşinci Mevsim”in rüzgârından hangi dalın yaprakları döküldü de, bu yapraklar üzerinde romantik romantik yürüyen kaç sevgili oldu? “Beşinci mevsim”in bulutları hangi yağmuru getirdi de, bu yağmurlar hangi sevdalının gözyaşlarını kamufle etmeye çalıştı? Bilmiyorum! Belki de “Beşinci Mevsim” hiç yaşanmadı… Yanılsamaydı…

Kim bilir?

Belki de Beşinci Mevsim”, en kara sevdaların yaşandığı, sadece sevgililerin üzerine doğan günleri kapsayan “Sevgililer Mevsimi” ydi…

****

Değerli “Beşinci Mevsim” sakinleri; 

Görüldüğü gibi yukarıdaki yazımda, neden gündemin dışında kalmayı tercih ettiğimi, takvimlere karşı ettiğim itaatkârsızlığımın sebeplerini anlatmaya çalıştım.

Bu köşeyi, şiir okumak ümidiyle tıklayan değerli okuyucularım da hemen hayal kırıklığına kapılıp kızmasınlar. Yazıldığı kişiden, ölümünde bile çiçek dahi atmasını istemeyen bir sevgilinin yaşadıklarını anlatan kırgın bir şiirle baş başa bırakıyorum sizleri. Kimileri sevgililerine çiçek aladururken…

İstemem Ben 

Beni yürekten sevmeyeceksen,
Bana gönlünü vermeyeceksen,
Günün birinde terk edeceksen,
Bir tek ümit verme, istemem ben.

Yıllarım sensiz gelip geçerken,
Boş sokaklarda seni ararken,
Hüzne bürünmüş o taş kalbinden,
Sakın sevgi verme, istemem ben.

Pişman olup da döndüğün günde,
Yaşlar sel gibi olur gözünde,
Bu yalan dünyadan göçtüğümde,
Tek bir çiçek atma istemem ben.