Bir tas çorba, sıcak bir yatak!

Soğuk bir kış günüydü.. Kalın giyinmeme rağmen üşüyorum.. Kaldırım da, yüzünü montuyla kapatmış, yerde yatan bir adam dikkatimi çekiyor. Ayakkabısı delik deşik.. Üzerindeki giysiler yırtık pırtık. Kirden rengi solmuş. Saç sakal bir birine karışmış. Sokaklarda yatıp kalktığı her halinden belli...

Özellikle bayanlar, kaldırımda yürürken yerde yatan adamı görünce tedirgin oluyorlar. Kimisi yolunu değiştiriyor, bazıları daha uzak mesafeden geçiyor.

Belli ki, ruh sağlığını da kaybetmiş bu adam için hayatın anlamı yok. Yanından kim geçmiş, nasıl geçmiş umurunda bile değil. Gariban adamı görüp, üzülenlerin de yapabilecekleri pek fazla bir şey yok.

***

Bu sadece bir örnek.. Gidecek yeri olmadığı için sokakta yatıp kalkan insanların sayısı azımsanmayacak kadar yüksek.

Bazı belediyeler gariban evleri kurmuş. Sokakta soğuktan tir tir titreyen ve donmak üzere olan insanlar bu evlere getiriliyor. Sıcak bir yatak, temiz giysiler ve her şeyden önemlisi karnını doyurabileceği sıcak bir tas çorba.. Çaresiz bir insan daha ne ister ki?

Ve gidecek yeri olmayan bir insanı soğuktan kurtarmaktan daha önemli ne olabilir ki?

***

Psikolojisi bozuk, akli dengesini kaybetmiş ve hiçbir merkezin kabul etmediği sorunlu insanlar ne yazık ki sokaklarda ciddi bir suç potansiyeli oluşturuyor.

Soğuya aldırmadan yürümeye devam ediyorum. Yanıma, üstündeki elbiseleri uzun süredir değiştirmediği her halinden belli olan 25 yaşlarında bir genç yaklaştı ve elini uzatarak sadece “Para para” dedi. Gözlerinin içine bakarak “Çok gençsin, çalış kazan” dedim. Ama bir yandan da bu tip kişilerin elinde bıçak olabileceğini de düşünerek tetikteyim. Suratıma ters ters baktı ve gitti.

Bu tip insanların sayısı giderek artıyor. Bazen bayanları ve genç kızları da rahatsız ediyorlar. Kuşkusuz bu insanların bir bölümü akıllı deliler, diğer bir ifade ile işi serseriliğe vurmuş, bedavacılığa alışmış asalak tipler. Ama içlerinde akıl ve ruh sağlığını yitirmişler de var.

Bizler sıcacık evlerimizde otururken, bu insanlar için de bir şeyler yapmamız gerekiyor. En azından, soğuk kış günlerinde kaldırımda yatan birini gördüğümüzde, yanından geçip gitmek yerine, duyarlı davranmak ve bu durumu yetkili mercilere bildirmeliyiz.

“Komşusu aç iken yatan bizden değildir” ikazına muhatap olmuş bir dinin mensupları olduğumuzu unutmamalıyız.

Allah, kimseyi akıldan yoksun, aç, açıkta ve kimsesiz bırakmasın.. Sevgiyle kalın.