Abdurrahman ZEYNAL Kalem

Allahu Ekber

“Allah en büyüktür”. Ezan ve namaz dolayısıyla günde en az 290 defa, bunu söyleriz. “Allahu Ekber”; Allah en büyüktür. Peki, niçindir bu kadar sık tekrar? Ne demektir en büyük Allah?

Allah en büyüktür; o halde ey insan seni sen olmaktan çıkaran tüm büyüklük iddialarından vaz geç, sıyrıl, kurtul. Büyüklük iddiası yalnız “O’na” yakışır. Büyüklenme “O’na” mahsustur; insanın büyüklenmesi ise “O’nun” la yarışmak gibi hem gülünç hem de acınası bir zavallılıktır. Bir an gelir gözlerini, gönlünü, ruhunu kaplayan hayaller; hırslarının, arzularının, gurularının seline itebilir seni; kendini yenilmez, kudretli, azametli ve ebedi sanırsın, aldanırsın, aldatırsın; o kibirle, azametle bastığın yerlerin titrediğini hissedersin ve Allahın yarattıklarını, diğer insanları, hayvanları, bitkileri horlarsın, ezersin, üzersin, incitirsin ve hata yok edersin. Kendi varlığını ispat için başkalarının yok edilmesinin kaçınılmaz olduğuna inanırsın. İçinden bir ses filan kişi ya da kişilerin senin malında, makamında, unvanında gözü var, vesvesesini beyninin, ruhunun derinliklerine fısıldar. İçindeki o esrarengiz ses; Onlar saldırmadan ben saldırıp kapayım der, seni tuzaklara düşürür, hülyalarının kölesi olursun. Tam bu sırada bir başka ses sana haykırır!

“ Allah en büyüktür”. ..Uyan denir sana ,daldığın hayallerden uyan,gerçeği gör, “Allah en büyüktür”.Bu değişmez gerçeği sende itiraf et,sende haykır denir,ve sen “Allah en büyüktür” dersin.Allah en büyüktür der kendini tanırsın,kendi gerçeklerini görürsün.Allah en büyüktür dersin,gözlerin açılır,kulakların işitir,bir kalbin, bir gönlün,bir beynin ve bir aklın olduğunu anlarsın.”Allah en büyüktür” dersin,içinde,dışında uç verip büyümeye başlayan bütün putları kırarsın.

“Allah en büyüktür” der, bağımsızlığını ilan edersin, seni köleleştiren iç ve dış düşmanlarına karşı özgürlüğünü kazanırsın. Artık sen hürsün.

Farkında mısın, gayet hayırhah ve sureti haktan görünen bir ses sana “senin çok iyi, dürüst, bilgili bir insan olduğunu fısıldamakta”.Senin her şeyi bildiğini, Kuran-ı, İslam’ı herkesten daha iyi anladığını sana söylemekte, seni kendinden memnun ve hoşnut kılmak istemekte. O ses sana bugüne kadar çok büyük işler başardığını söylüyor, kendini başkalarıyla kıyaslamanı ve onlardan üstün olduğunu anlamını öğütlüyor. Hal bu ki gerçek böyle mi? Hele bir düşün?

Acaba bu hayırsever kılavuzun; seni “Allah’la yarışa soktuğunu” anlayabiliyor musun?Allah’la yarış…İnsan oğlunun ezeli hüsranı.! Bunun dini kavramlar arasındaki adı “şirk”tir. Müslüman bir kez inandı mı, artık emniyette bulunduğunu sanır. Kendini her türlü tehlikeden uzakta sanır. Hele “şirk” O’ndan çok uzaktır. Oysa her türlü büyüklenmenin son durağı “şirktir”,yani Tanrı ile savaştır. Günde yüzlerce defa “Allah en büyüktür” diyen insan, insan olarak kalma şansına daha çok sahiptir. Aksi halde Allah’la ve O’nun Kâinatın özüne koyduğu şaşmaz, değişmez kurallarla savaşmak zorunda kalır; insanlıktan sıyrılır. Neron’laşır, Karun’laşır veya Firavun’laşır.

“Allahu Ekber”i sadece dil ile tekrarlamanın ne fiziki, nede ruhi bir yararı olabilir. Önemli olan “Allah en büyük” ikrarını kalbe, beyne her an azgın bir kurt olmaya aday nefse söyletebilmektir. Bu gerçeği hücrelerimize, atomlarımıza söyletebilmektir.

Akşamleyin çok tuzlu yemeği yedikten sonra su içmeyen insan sabaha kadar uykusunda denizleri, ırmakları, pınarları, gözeleri görmesi gibi; insanda hayatının her anında “Allah en büyüktür” gerçeğini; hayatının her anında; aklından, beyninden, gönlünden ve ruhundan asla çıkarmamalıdır. Böyle bir imana kavuşan insan kurtulmuştur.

Eğer insan; bütün varlığıyla, susayan toprakların, susayan dudakların suya kaldığı hasretin verdiği o muhteşem istekle haykırabilse, bu şuurda sadece “Allahu Ekber” dese bütün insanlığı kurtarır.