Derya DOĞAN Bad-ı Saba

Hayat

HAYAT

Bir hikayeydi bize sunulan

Değiştiremiyorduk, okuyorduk sadece.

Bazen sıkılıp, bunalıp sayfalar atlamak istiyorduk;

Bazense bir ömür boyunca hep bir sayfada kalmak…

Çevrildikçe sayfalar türlü türlü anılar,

Gözyaşından ıslanmış yapraklar

Bazense silinmiş ama izi kalmış satırlar vardı…

Her kitap farklı bir insan,

Her insan farklı bir hayattı işte.

Aynı havayı soluyup, aynı dünyaya bakarken

Ne de farklı şeyler yaşayıp görmüşüz meğer.

Bir kitap ve bir hayat…

Birbirine benzemiyor mu sence?

Yaprakları eski ve hüzün dolu…

Rengi solmuş, eskimiş bir cilt…

Sonra fark ettim ki okumaya geç kalmıştım

Bana sunulan kitabı yıllarca bekletmişim

Tozlu raflarda…

Açmaya mı korktum dersiniz kapağını

Yoksa başka kitaplar mı okuyordum..

Geç kalmıştım benim olan ‘hayatı’ yaşamaya

Artık hayatın tozunu alıp,

Yeni baştan yaşamaya zamanım yoktu.

Bir nefesti benim için yaşamak

Sanki esen rüzgar bile bana ‘son’u üflüyordu.

Hissedebiliyordum artık hayatın acımasız,

Zamanın hırsız

İnsanınsa gerçeğe kör olduğunu.

Artık her şey için çok geç demek bile, çok geç…

İşte rafa kaldırılan bir kitap

Ya da tarih olan bir hayat.

Benzer değil mi sizce de

Bir kitapla bir hayat…