Mustafa Özbilge Dıngılım

Atılacak Bu Kir

Ben sizi et ve kan olarak gördüm,
Işık patlayan yüzünüzden kazıyarak çıkardım gerçeği.
Yağmur, ağaçlara, kuşlara dönüştü,
Sonra toprak…
Su da yıkanır mı, balıklar…
Suyu su ile yıkarlar,
Kendine gelir ve akar.

Şimdi bu şehirlerimiz çok kirli ya,
Biz çok kirliyiz,
Elimizi sürdüğümüz her şey kirletiyor dünyayı.

Yollara düşen insanlar var,
Evinde duran insanlar,
Hiçbirimiz hâli değil bu kirden,
Bütün bu muameleden kazanan…
İşliyor dışımızdan içe doğru levsiyat.

Arınmaz demeyin, arınır,
Hepimiz yıkanırız yağmurda,
Kir tutan gecemiz, gündüzümüz durulur,
Şiddeti yavaşlatır bir niyet,
Koparır ipi, kurtarır bizi necisten,
Çaylak, habîsi yer,
Akbaba, murdarı takip eder ve yutar.